سرآغاز

سلام به همراهان گرامی،

شاید عده‌ای مرا از دوران اوج رونق وبلاگ‌نویسی – در دهه 80 تا میانه دهه 90 – بشناسند، زمانی که در وبلاگ «آیدا؛ تجربیات یک بیمار ضایعه نخاعی» تجربیاتم را در مورد زندگی باوجود معلولیت شدید و فلج چهار اندام به اشتراک می‌گذاشتم. من وقتی در سال 1388 نوشتن در آن وبلاگ را آغاز کردم، هنوز فقط پنج سال از ابتلایم به آسیب نخاعی می‌گذشت، و به‌تازگی پس از پشت سر گذاشتن چندین سال خوددرگیری‌های روحی و معنوی خودم را پیدا کرده بودم و سعی داشتم زندگی جدیدی را برای خودم تعریف کنم. من همراه با آن وبلاگ رشد کردم، تا مقطع کارشناسی‌ارشد رشته مترجمی زبان انگلیسی به تحصیلاتم ادامه دادم، کتاب‌های متعددی را ترجمه و چاپ کردم، و با انسان‌های کم‌نظیری آشنا شدم.

بااین‌حال، پس از ظهور گسترده انواعی از شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌نویسی از رونق افتاد، و من ناگزیر همچون بسیاری از وبلاگ‌نویسان، فعالیت‌هایم را در پلتفرم‌های نوظهوری چون تلگرام و اینستاگرام ادامه دادم.

بااین‌حال، اکنون قصد دارم – ضمن فعالیت در پلتفرم‌های امروزی – بار دیگر بخشی از فعالیت‌های جدی‌ام در زمینه نوشتن را در قالب وبلاگ‌نویسی به اشتراک بگذارم. به گمان من نوشتن در وبلاگ تجربه بسیار اصیل‌تری است و از طرفی، فضای آن امکان بهتری را برای مدیریت مطالب و ارائه طیف متنوعی از موضوعات فراهم می‌کند.

من پس از دوران وبلاگ‌نویسی، و از وقتی به ترجمه کتاب روی آوردم، نوشتن را با جدیت کمتری دنبال کرده‌ام، درحالی‌که معتقدم اگر هم توفیقی در ترجمه داشته‌ام، مدیون استعدادم در نویسندگی بوده است. بااین‌وجود، به‌جای سرمایه‌گذاری بیشتر روی این استعداد، با تمرکز بر روی ترجمه، نسبت به توانایی خود در نوشتن و پرورش آن غفلت ورزیده‌ام. ازاین‌رو، قصد دارم در این وبلاگ، فعالیت جدی‌تری را در زمینه نوشتن آغاز کنم.

در این میان، به معرفی مختصری از کتاب‌هایی که ترجمه کرده‌ام نیز خواهم پرداخت.

همچنین، باتوجه‌به آنکه به‌تازگی هنر نقاشی با دهان را نیز آغاز کرده‌ام، بخشی از وبلاگ به انتشار نقاشی‌هایم – که به‌تدریج می‌کشم – اختصاص خواهد داشت.

در نتیجه به‌طورکلی، طیف موضوعی وبلاگ بدین ترتیب خواهد بود: داستان کوتاه؛ داستان تمثیلی؛ شعر؛ ترجمه؛ نقاشی.

امیدوارم همراهی با مطالب من تجربه خوشایندی را برایتان به ارمغان بیاورد.

 

آیدا الهی